jueves, 25 de octubre de 2012

Washington - Montana - Idaho - Oregon - Euskal Herria

 NONDIK NORA: Bellinghan (2012ko abuztuak 18) - EVERETT - Rockport - Winthrop - Tonasket - Sandpoint - Whitefish - Polson - MISSOULA - Salmon - Stanley - BOISE - New Meadows - Council - Enterprise - Walla Walla - Richland - Ellensburg - Leavenworth - EVERETT  (urriak 7). Guztira: 3433 km. -  EUSKAL HERRIA (2012KO urriak 19).

 "On the old highway maps of America, the main routes were red and the back roads were blue. Now even the colors are changing. But in those brevities just before dawn and a little after dusk -times neither day or night- the old roads return to the sky some of its color. Then, in truth, they carry a mysterious cast of blue, and it´s that time when the pull of the blue highway is strongest, when the open road is a beckoning, a strangeness, a place where a man can lose himself." ("Blue Highways" liburutik)

 

MV Kennikott, 116 metroko bidaiari eta auto-ontzia, 2012ko abuztuaren 13garren egunean, udako arratsalde garbi batean, abiatu zen Alaskako Whittier herritxotik eta bost gau eta 1200 itsas milia geroago iritsi zen bere helmugara, Washington estatuko Bellinghan-eko portura. Bost egun eskaseko itsas bidaia Alaska eta British Columbiako kostari hegoalderantz jarraituz, bizikletaz ia hiru hilabeteko ibilaldia izan zena -Kanadako mugatik Alaskako Anchorage hirira- berdintzeko. Aukera gutxi nituen Alaskatik irteteko eta azkenean huraxe hobetsi nuen.

Egun lasaiak izan ziren. Ontziko goiko kubiertan, Solarium izena zuen areto zabalean, jarri genituen kanpindendak eta zabaldu lozakuak bidaiari "pobreok" -kabina eta ohe bat bat ordaintzeko beste ez genuenok- eta, alde horretatik, egun haiek aldaketa gutxi ekarri zieten nire ohiturei: ordurarte bezala kanpatuta eta koltxoneta mehe baten gainean igaro nituen gauak -eta baziren horrenbestez bi hilabete, oso-osorik, ohe baten biguna dastatu gabe- eta otorduak ere neronek prestatzen jarraitu nuen, ez baso eta tundrako kanpaldietan gauero pizten nuen gasolinazko su txikian, baizik eta kafetegiko mikrouhin labe aseptikoa erabiliz. Muga horiek ezartzen zizkien MV Kennikott-ek gure ohitura nomadei. Baina berritasun nagusia itsasoa zen, noski. Bertan zegoen, orain, zapaltzen nuen lurra eta bizikletaren eskulekuari barik  kanpoko kubiertako burdin-hesiari helduta so egiten nion inguruko munduari. Begiratoki horretatik zaintzen nuen Kennikott ontziak Barne Itsasbidea -The Inside Passage- deritzon kanal eta uharte-labirintoetan barrena egiten zuen aurrerapena. Zeru garbiak eta itsaso barea lagun, trabarik gabe gozatu ahal izan nuen kostalde hurbileko baso, mendi eta gailur txurien edertasuna eta baita begiztatu ere, noizik behin, ur urdinetatik ernetzen ziren baleen bizkar ilunak eta ondorengo ur-zorrotada airean. Gauez sehaska handi baten itxura hartzen zuen MV Kennikott-ek: bere kulunka leunarekin hartzen ninduen loak eta halaxe esnatzen goizak.

Bellinghan-era iritsi ginen goiza ere ederra atera zuen, eguzkitsua eta epela. Anari, ontzian ezagutu nuen Zaragozako neskari, eta bere mutilagunari agur esan -Alaskako izokin faktoria batean lanean arituak ziren- eta portuaren inguruko kale atseginetan barruratu nintzen. Jack eta Isa, egun hartan ostatu behar ninduten Warmshowers-eko kideak (1), zain nituen eta haiek bizi ziren auzo aldera jo nuen. Gogoan dut haruntza nindoala gertatu zen zerbait: nire ondotik pasatzean auto baten gidariak abiadura moteldu eta burua leihatilatik aterata oihu egin zidan: "Good luck wherever you go!!"  (zoazen tokira zoazela, ondo ibili!!). Eta besterik gabe, niri ezer esateko betarik eman gabe, aurrera segitu zuen. Estatu Batuak, ustekabez eta kontrastez betetako herria: aldizka hain arrotza eta urruna, aldizka hain ederra eta abegikorra. Bellinghan-eko goizak seinale onak eskainiz ematen zidan ongi etorria.


Jack eta Isa bikote ezin jatorragoa suertatu zen. Jatorriz txinatarrak -cantoneraz eta mandarineraz zekiten- kanadiar nazionalitatea zeukaten eta Estatu Batuetan bizi ziren. Haien etxean bi gau eman eta biharamunean Everett aldera abiatu nintzen, Wall anaiak agurtzera.


(1) Warm Showers: bizikleta -bidaiarioak elkarrekin harremanetan jartzea eta elkarri laguntzea xede duen nazioarteko taldea.
 

No hay comentarios: